Pierwsza i jak dotychczas ostatnia masakra w polskiej szkole wydarzyła się w roku 1925 w wileńskim gimnazjum. W ruch poszły granaty ręczne i rewolwery. Na skutek samej eksplozji śmierć poniosły cztery osoby (w tym zamachowiec), natomiast drugi napastnik palnął sobie w łeb po nieudanym ostrzelaniu komisji egzaminacyjnej. Była to zatem nie tyle "strzelanina", co atak z użyciem materiałów wybuchowych - od granatu zginęło bowiem trzech cywilów (dwóch uczniów i nauczyciel) oraz jeden agresor; większość rannych to też był bezpośredni efekt detonacji. Najbardziej fascynująca w tym wszystkim jest reakcja ówczesnych mediów. Mało kto obwiniał broń palną. Ba, nawet na granaty niewielu pomstowało. Gazety z lewa i prawa rozpisywały się o możliwych przyczynach zbrodni. Podawano następujące teorie, niektóre kompletnie z kosmosu: - zdziczenie wywołane bolszewickimi metodami wychowania; - negatywny wpływy obozu piłsudczykowskiego; - zbyt rygorystyczny system nauczania; - złe podejście do uczniów ze strony belfrów i dyrekcji; Socjalistyczny "Robotnik" doszukiwał się powodów w egzaminie maturalnym. W numerze z 10 maja Wincenty Trojanowski, profesor Wolnej Wszechnicy Polskiej, wyrażał swoje oburzenie: "(...) Więc co to jest nowa matura? To jest ostatni rok nauki w szkole średniej, odbywającej się w stanie ciągłego zdenerwowania, udręki i obawy, czy uczeń lub uczennica, bez względu na pracę i stopień wiadomości, inteligencję i rozwój umysłowy, zdadzą egzamin wymagany przepisami ministerium oświaty, a mający tę specyficzną wiadomość i straszną siłę, że albo otwiera, albo na zawsze zamyka drogę dalszych wyższych studiów naukowych, że albo ułatwia, albo niszczy tak zwaną karierę życiową wszystkim kończącym szkołę średnią. (...) Czyżby ten egzamin rzeczywiście był taki trudny i czy jego wymagania przekraczają zakres nauki, jaką według programu ministerialnego szkoła ma dać swoim uczniom? Egzamin ten nie byłby trudny, gdyby przygotowanie do niego i jego składanie nie odbywały się w atmosferze tak denerwującej i gdyby wymagany przepisami ministerium program nauki mógł być w całości w szkole wyłożony. Ale ten program jest za obszerny, przeładowany i ulega zmianom i eksperymentom. Uczeń w szkole średniej otrzymuje taką masę przeróżnych wiadomości, że one są z konieczności podawane powierzchownie; on ich nie może przetrawić i zasymilować; on, jak to się mówi, tylko kuje, by wkrótce o wszystkim zapomnieć (...)" Dwa lata później - w USA - doszło do zamachu, przy którym atak granatem w wileńskim gimnazjum jawi się niczym niegroźny incydent. Otóż skarbnik szkoły w małym miasteczku Bath Township w stanie Michigan wysadził w powietrze budynek podstawówki, zabijając 38 dzieciaków i 5 nauczycieli. Wydarzenie to do dzisiaj pozostaje największą szkolną masakrą w udokumentowanej historii Stanów Zjednoczonych. ŹRÓDŁO: http://archive.ph/BFHaA#selection-325.0-325.304

Amerykańskie media sięgnęły po Islandię i porównały ją do miasta St. Louis w stanie Missouri. Ich wniosek: na Islandii są ostrzejsze przepisy dot. broni palnej i dlatego jest tak mało zabójstw. W fantazjach przeciwników broni rzeczy naprawdę są takie proste. Poniżej niuanse kompletnie pominięte w absurdalnej propagandzie NBC News. W roku 2017 zamordowano na Islandii cztery osoby. Była to największa liczba zabójstw od 2004 roku, kiedy zamordowano tam pięć osób. W tym samym okresie w St. Louis - mieście, które ma populację zbliżoną do Islandii - zamordowano 205 osób. Była to największa liczba zabójstw od 1995 roku, kiedy zamordowano tam 204 osoby. Szkopuł w tym, że Islandia jest w 99.5 proc. biała (pozostałe 0.5 proc. ludności stanowią Azjaci i kilku syryjskich imigrantów). St. Louis jest białe w zaledwie ~45 proc. I teraz najlepsze: jeśli wziąć pod uwagę wyłącznie "europejską" populację miasta, w 2017 roku zginęło w nim dwunastu białych ludzi - i TYLKO JEDNA Z TYCH OSÓB PADŁA OFIARĄ BIAŁEGO MORDERCY. Amerykańskie statystyki przestępczości bywają very tricky. LINKI DO ŹRÓDEŁ: http://archive.ph/xT27x#selection-587.0-587.62 https://www.hoplofobia.info/wp-content/uploads/2015/08/St_Louis_2017_Homicide_Stats.pdf https://www.hoplofobia.info/kto-zabija-w-ameryce-2/

W Teksasie skazano na dwadzieścia lat więzienia nastoletniego sympatyka ISIS, który zamierzał przeprowadzić zamach terrorystyczny w centrum handlowym Stonebriar Centre w miejscowości Frisco. Matin Azizi Yarand został aresztowany w zeszłym roku. Był pod stałą obserwacją FBI. Jeden z agentów podszył się w sieci pod dżihadystę i zaproponował mu kupno broni palnej, amunicji, wojskowego uniformu, kamizelki taktycznej z dodatkowymi schowkami na magazynki i kamizelki kuloodpornej. Yarand przez kilka miesięcy planował szczegóły ataku i dzielił się swoimi uwagami z internetowym "kolegą". Poniżej lista rzeczy, które zostały przemilczane albo wycięte ze wszystkich relacji medialnych, a które znajdują się we wniosku sądowym o nakaz aresztowania podejrzanego: 🔸Yarand wielokrotnie odwiedzał centrum handlowe, aby upewnić się, że nie napotka zbrojnego oporu. Na terenie kompleksu obowiązuje zakaz noszenia broni i polityka "No firearms". Yarand pisał do agenta FBI, cytuję: "Zrobiłem zwiad. Obadałem pasaż i ochrona nie nosi przy sobie broni palnej. Mają tylko gaz pieprzowy. Zaraz mi dupa odpadnie ze śmiechu. Widziałem dokładnie trzech ochroniarzy. Dwóch łazi w parze, a jeden samotnie. Szukałem gliniarza na piętrze w pobliżu kina, ale nikogo nie zauważyłem." 🔸Wraz z upływem czasu Yarand odczuwał coraz większą euforię z powodu faktu, że sklep jest strefą wolną od broni. W pewnym momencie napisał do agenta: "Nic nas nie powstrzyma. Będziemy mogli robić, co nam się tylko podoba. Mają ochronę, ale nie mają broni." 🔸Dwa dni po spotkaniu twarzą w twarz z agentem Yarand odkrył, że w centrum handlowym przebywa jednak uzbrojony policjant w mundurze. Absolutnie nie popsuło mu to humoru: "Po namyśle wpadłem na genialny pomysł, jak pozbyć się gliniarza jeszcze przed rozpoczęciem właściwej akcji. Wejdziemy do sklepu w cywilnych ciuchach i zaatakujemy go znienacka. Dowiemy się, które wejście patroluje i tam go dorwiemy." Zdradził też swoje głęboko skrywane fantazje: "W zasadzie wolałbym, żeby gliniarz rzucił broń i poddał się. Wtedy my polejemy go benzyną i podpalimy." Jak widzicie, niedoszły masowy morderca odhaczył tutaj WSZYSTKIE punkty, o których regularnie i do znudzenia wspominają przeciwnicy GFZ: - świadomie wybrał strefę wolną od broni na cel ataku; - robił rekonesans przed zamachem, aby przyszpilić ochronę i zapoznać się z ich harmonogramem; - zaplanował wyeliminowanie umundurowanego policjanta w pierwszej kolejności; Często to powtarzam: obecność ochroniarza jest lepsza niż jego brak, ale nigdy nie stworzy on takiej przewagi, jaką gwarantuje anonimowość cywila z bronią ukrytą w kaburze pod koszulą. Nie jest wcale rzadkością, że uzbrojeni ochroniarze i policjanci giną w starciu z terrorystami. Łatwo ich zlokalizować (stoją albo patrolują wejścia/wyjścia do/z budynków) i przyciągają uwagę swoim strojem. Druga sprawa: jak macie okazję, czytajcie oficjalne raporty policyjne, akty oskarżenia czy nakazy aresztowania - pełno w środku detali takich jak zreferowane wyżej. Media nigdy o nich nie informują. Wreszcie po trzecie: przypadek nastolatka z Teksasu nie jest wyjątkowy. W roku 2016 federalni zgarnęli 21-letniego mieszkańca Michigan, Khalila Abu-Rayyana, który deklarował w mediach społecznościowych poparcie dla Państwa Islamskiego i w hołdzie dla nich planował dokonać masowego morderstwa w jednym z kościołów w Detroit. Oto jak niespełniony sprawca masakry racjonalizował wybór akurat tego konkretnego obiektu: "Jest to miejsce ogólnodostępne, uczęszcza tam wielu ludzi i NIKT NIE MOŻE WNOSIĆ DO ŚRODKA BRONI PALNEJ. Nagłośniliby mój atak na cały kraj. Wszyscy by się dowiedzieli." [It's easy, and a lot of people go there. Plus people are not allowed to carry guns in church. Plus it would make the news. Everybody would’ve heard.] LINKI DO ŹRÓDEŁ: https://www.hoplofobia.info/wp-content/uploads/2015/08/Khalila-Abu-Rayyan-criminal-complaint.pdf https://www.hoplofobia.info/wp-content/uploads/2017/12/Matin-Azizi-Yarand_quotes.jpg https://www.hoplofobia.info/wp-content/uploads/2015/08/Matin-Azizi-Yarand-the-arrest-warrant.pdf